Ένα διαφορετικό ταξίδι στην Κρήτη.

Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να έχουν στο μυαλό τους την Κρήτη ως ένα αποκλειστικά καλοκαιρινό προορισμό, ωστόσο αυτός ο μαγικός τόπος μας χαρίζει πανέμορφους ορεινούς όγκους που είναι μοναδικής ομορφιάς. Ο επισκέπτης αντικρίζοντας τα Λευκά Όρη, τον Ψηλορείτη ή τα Λασιθιώτικα Βουνά νιώθει δέος, για όποιον όμως βρεθεί στις κορφές αυτών των βουνών τα συναισθήματα είναι απερίγραπτα.

Όντας σχεδόν 2500 μέτρα πάνω από τη θάλασσα ο κόσμος φαίνεται πολύ μικρότερος και όταν στα πόδια σου απλώνεται από τη μια το Αιγαίο και από την άλλη το Λιβυκό πέλαγος νιώθεις την απεραντοσύνη του κόσμου.

Για το διήμερο 13-14 Μάρτη ήταν προγραμματισμένη η Πανελλήνια Συνάντηση Ορειβατικού Σκι, στα Λευκά Όρη στο Νομό Χανίων. Στα πλαίσια της συνάντησης είχε προγραμματιστεί η παρουσία του Stephan Bross ενός από τα μεγαλύτερα ονόματα στο άθλημά μας παγκοσμίως, προκειμένου να πραγματοποιήσει δοκιμαστική διαδρομή ώστε την ερχόμενη χρονιά να διεξαχθεί διεθνής αγώνας Ορειβατικού Σκι στα Λευκά Όρη. Ως μέλος της ομάδας χάραξης της διαδρομής βρέθηκα στα Χανιά αρκετές μέρες νωρίτερα προκειμένου να χαραχτεί η διαδρομή. Παρόλη την άψογη οργάνωση του τοπικού συλλόγου (ΕΟΣ Χανίων) ο καιρός δεν μας έκανε το χατίρι. Οι νοτιάδες των τελευταίων ημερών μείωσαν αρκετά την ποσότητα του χιονιού με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πραγματοποιηθεί η συνάντηση.

Όσοι όμως βρεθήκαμε στα Χανιά δεν χάσαμε την ευκαιρία και αξιοποιήσαμε πλήρως έστω και το λίγο χιόνι που είχε απομείνει. Με την ομάδα χάραξης πραγματοποιήσαμε ανάβαση στα Λευκά Όρη. Την Τρίτη 9/3 προσεγγίσαμε τον κεντρικό όγκο της οροσειράς στη βάση της κορυφής Πάχνες ξεκινώντας από τη μεριά του Ομαλού. Η θέα εκπληκτική όπου και ένα έστεφες το βλέμα. Το ακρωτήριο της Γραμβούσας, το φαράγγι της Σαμαριάς, η πόλη των Χανίων, το Αιγαίο και το Λιβυκό πέλαγος. Ένας όγκος με δεκάδες κορφές η κάθε μια με τη δική της ιδιαίτερη ομορφιά.

Εκείνη τη μέρα αποφασίστηκε η ματαίωση της συνάντησης μιας και η προσέγγιση των κορυφών που ήταν καλυμμένες με χιόνι ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και απαιτούσε αρκετές ώρες πεζοπορίας. Αφού απολαύσαμε κυριολεκτικά κάθε μέτρο χιονιού που είχε απομείνει στις πλαγιές επιστρέψαμε στα Χανιά κατακουρασμένοι αλλά χορτασμένοι από την εκπληκτική αυτή διαδρομή.

Παρόλο που ματαιώθηκε η συνάντηση αρκετοί φίλοι του αθλήματος βρέθηκαν στην Κρήτη, από τη Θεσσαλονίκη ως και τη Νορβηγία(!) οπότε αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί ανάβαση στον δεύτερο μεγαλύτερο ορεινό όγκο της Κρήτης που είναι ο Ψηλορείτης όπου βρίσκεται και η ψηλότερη κορυφή Τίμιος Σταυρός (2456μ.). Η ανάβαση προγραμματίστηκε για το Σάββατο 13/3 και βέβαια δεν αφήσαμε ανεκμετάλλευτο το μεταξύ διάστημα και φροντίσαμε να πάρουμε μια γερή δόση Κρήτης. Έτσι είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε το μεγάλο κρητικό καλλιτέχνη Βασίλη Σκουλά αλλά και τα Παντερμάκια.

Το Σάββατο το πρωί ξεκινήσαμε για το χωριό Λιβάδια της επαρχίας Μυλοπόταμου. Η ανάβαση ξεκίνησε σε υψόμετρο 1500 μ. ενώ μετά από σχετικά μικρή πεζοπορία φορέσαμε τα σκι και είχαμε μπροστά μας ένα θεριό με χιόνι!!!! « Στου Ψηλορείτη την κορφή το χιόνι δεν τελειώνει/ μέχρι να λιώσει το παλιό καινούριο το πλακώνει» λέει ο Ψαραντώνης και δεν έχει άδικο. Η προσέγγιση της κορυφής έγινε με τους απαραίτητα χαλαρούς ρυθμούς για να μπορούμε να απολαύσουμε αυτή τη φανταστική διαδρομή. Από τον Ψηλορείτη έχεις το πλεονέκτημα να μπορείς να δεις και τις άλλες δυο οροσειρές της Κρήτης, τα Λευκά Όρη και τα Λασιθιώτικα Βουνά. Εντυπωσιακό θέαμα είναι ο κάμπος της Μεσσαράς αφού βλέπεις μια θάλασσα από θερμοκήπια ενώ και το Ηράκλειο απλώνεται στα πόδια σου. Όποια επιπλέον περιγραφή είναι περιττή.

Η κατάβαση που ακολούθησε από την κορυφή ήταν καταπληκτική. Αρκεί να αναφέρουμε ότι καλύψαμε περίπου 1000 μέτρα υψομετρικής διαφοράς κάτι που είναι αδύνατο στα πλαίσια των ελληνικών χιονοδρομικών ενώ και σε άλλους όγκους την ηπειρωτικής Ελλάδας είναι σπάνιες τέτοιες συνεχόμενες καταβάσεις.

Αυτή είναι λοιπόν η Κρήτη με τις ανεξάντλητες ομορφιές! Επειδή όμως ο χειμώνας στα δικά μας βουνά καλά κρατεί έρχονται κι άλλες κορφές….

Βασίλης Σιδέρης,