Στις αρχές του καλοκαιριού επισκεφτήκαμε με το σύλλογο την περιοχή των Τζουμέρκων. Ήταν ένα εκπληκτικό τριήμερο με πεζοπορία Καλαρρύτες, Συρράκο, Ματσούκι. Λίγες εβδομάδες αργότερα προορισμός ήταν το Περιστέρι, ένα πανέμορφος συγγενικός ορεινός όγκος. Η ανάβαση στην κορυφή Τσουκαρέλα πραγματοποιήθηκε από το Χαλίκι και παρότι είναι γνωστό, δεν είχα ποτέ συνειδητοποιήσει το πόσο ψηλά φτάσουν οι χωματόδρομοι σε αυτό τον εκπληκτικό ορεινό όρκο. Φτάνοντας λοιπόν στην κορυφή και βλέποντας ένα σύμπλεγμα χωματόδρομων να κατεβαίνει προς Συρράκο και Καλλαρύτες γεννήθηκε η ιδέα να επιστρέψουμε στην περιοχή με τα ποδήλατα.
Έτσι και έγινε. Την Πέμπτη 9/8 διανυκτερεύσαμε λίγο πριν το Χαλίκι έξω από τον ξωκλήσι της Παναγιάς της Γαλκτοτροφούσας και νωρίς νωρίς την Παρασκευή ξεκινήσαμε την ανάβαση.
Ξέραμε από πριν ότι η προσπάθεια δεν θα είναι και τόσο εύκολη. Η πρώτη ανάβαση ήταν πάνω από 1000μ υψομετρική διαφορά και περίπου 20 χιλιόμετρα συνεχόμενης ανηφόρας.
Αφού περάσαμε από το Χαλίκι πήραμε το δρόμο που ανεβαίνει το Περιστέρι και μετά από 2 ώρες περίπου φτάσαμε στη Βερλίγκα. Η στάση ήταν απαραίτητη για να γεμίσουμε νερό από την εκπληκτική πηγή "Καρβελού" και συνεχίσαμε ακάθεκτοι για να βγούμε στο διάσελο κάτω από την κορυφή Τσουκαρέλα όπου ήταν και το ψηλότερο σημείο της διαδρομής 2120m. Από κει και πέρα μας περίμενε μια όμορφη κατάβαση στα Καλαρρύτικα βοσκοτόπια. Αφού συναντήσαμε κάθε είδους κοπάδι, αιγοπρόβατα, γελάδες μέχρι και άλογα και τα "σκυλάκια" που τα συνόδευαν φτάσαμε στους Καλαρρύτες και βέβαια δεν αντισταθήκαμε στον πειρασμό να κατηφορίσουμε τα πλακόστρωτα καλντερίμια μέχρι την πλατεία. Η αλήθεια είναι ότι αποτελούσαμε ένα κάπως περίεργο θέαμα για τους παππούδες στην πλατεία με τα κράνη τα χρωματιστά κολάν και τα περίεργα παπούτσια χτυπήσαμε ένα γλυκό του κουταλιού και πήραμε τον ανήφορο!
Προορισμός αυτή τη φορά ο "Μπάρος" στα 1900m. Μια γεμάτη χιλιάρα ανάβαση που δυσκόλεψε αρκετά λόγο της βροχής και του αέρα που είχαμε από τη μέση της ανάβασης και μετά. Σχεδόν εξαντλημένοι φτάσαμε στον αυχένα και ήρθε η ώρα την τελευταίας κατηφόρας. Σφύξαμε τα δόντια και κατηφορίσαμε. Η βροχή μας βασάνιζε σε όλη την κατάβαση αλλά σύντομα φτάσαμε στο ζεστό μας αυτοκινητάκι.
Ο γενικός λοιπόν απολογισμό στο περίπου: 65km ανάπτυγμα, + 2200m υψομετρική διαφορά, 6-7 ώρες γεμάτο ποδήλατο, καταπληκτικές εικόνες και σκληρές αναβάσεις.
Βασίλης Σιδέρης - Γιώργος Μαργαρίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου